اگر چنانچه
کسى به مذهب وهّابیّت در مى آمد و قبلًا حج واجب انجام داده بود «محمّد بن
عبد الوهّاب» به وى مى گفت: باید دوباره به زیارت خانه خدا بروى چون حج
گذشته تو
در حال شرک صورت گرفته است. و به کسى که مى خواست وارد کیش وهّابیّت بشود
مى گفت: پس از شهادتین باید گواهى دهى که در گذشته کافر بوده اى و پدر و
مادر تو نیز در حال کفر از دنیا رفته اند، و همچنین باید گواهى دهى که
علماء بزرگ گذشته کافر مرده اند.و جالب این که اگر چنانچه گواهى نمى داد ،
وى را مى کشتند.
عوامل شکل
گیری فرقه وهابیت مانند برخی از فرقههای دیگر، ریشه در مبانی و عملکرد
رهبران و بنیانگذاران آن دارد. بر این اساس لازم است مبانی و عملکرد
بنیانگذار این فرقه بررسی شود.
این فرقه
منسوب به “محمد بن عبدالوهاب” از مردم “نجد” است که در سال 1115 ق در شهر
عُیینه متولد شد که پدرش در آن شهر قاضی بود . وی از کودکی به مطالعه
کتابهای تفسیر و عقاید و حدیث سخت علاقه داشت و فقه حنبلی را نزد پدر خود
که از علمای حنبلی بود آموخت. محمد بن عبدالوهاب از آغاز جوانی، بسیاری از
اعمال مذهبی مردم “نجد” را زشت می شمرد.